Veluwe Randmeer Mediagroep

Al ruim vijftien jaar zit de zorgboerderij op deze locatie. De huidige eigenaren, Pierre en Fidessa Schoonhoven, zijn alweer bijna vijf jaar onderweg. Pierre: “We hebben het terrein eigen kunnen maken de afgelopen jaren en we zijn steeds professioneler en georganiseerder geworden. Daarnaast hechten we veel waarde aan bijscholing.”

Structuur verdwenen
De zorg-werkboerderij ving de laatste jaren ook jongeren van 16 tot 18 jaar oud op. Sinds corona is bij veel van hen de structuur in hun leven verdwenen: “Soms kwamen ze gamend de nacht door.” Ook blijft het een uitdagende doelgroep volgens hen, omdat mensen van deze leeftijd zowel kind als volwassen zijn.

Persoonlijke aandacht en juist kijken wat er wél kan is het belangrijkste op deze plek: “We praten eerst samen met degenen die hier komen. Wat lukt wel en wat lukt er niet? Iemand moet natuurlijk wel passen op een zorgboerderij in het buitengebied. We zijn hier veel bezig met dieren, we hebben een moestuin en doen veel creatief werk, zoals houtbewerking.”

Gewoon even rust en structuur
De vraag is de laatste jaren toegenomen. Veel jongeren komen voor een korte periode om gewoon even rust te vinden. Dat is ook de hele bedoeling van de zorgboerderij. Dat men de rust en regelmaat weer terugvindt: “We werken met een dagplanning met dezelfde structuur: koffie, een wandeling, werken, koffie, werken en dan lunch. Daar hebben de mensen hier houvast aan.”

Wat ze doen bij deze zorgboerderij is het werken met leerdoelen. Denk daarbij aan meer zelfstandigheid of meer initiatief nemen. Een leerdoel wat vaker voorbij komt is het aangeven van grenzen. Daarom vinden ze het hier belangrijk dat er gewerkt wordt met tussenstappen en krijgen de mensen ook de mogelijkheid om een stapje terug te nemen als ze worstelen met een klus.

Sociale media
De reden dat er zoveel jongeren komen heeft ook erg te maken met de digitale wereld: “Ze gaan over grenzen heen. Op Instagram en TikTok is alles perfect, dus de druk wordt groter. Dit is een zorgelijke trend. Wij vinden het daarom belangrijk dat ze hier contact hebben met de natuur en met elkaar. En dat ze letterlijk met de poten in de klei staan.”

Niet altijd positieve verhalen
Soms komen (werk)zorgboerderijen niet altijd even goed in het nieuws, dat merken ze ook hier: “Er is veel veranderd in vijftien jaar, wet- en regelgeving is strenger geworden. We liggen wel echt onder een vergrootglas nu. Vroeger startte je eenvoudig een zorgboerderij, maar zo simpel is het niet meer. Deels is dat wel terecht natuurlijk, maar Nederland slaat soms wel door in de regeltjes.”

Een zorgboerderij heeft ook een imago van koetjes, kalfjes, breien en haken, terwijl er veel meer gedaan wordt: “Sommigen die hier komen denken dat ze tussen de ouderen, waarvan de dag ingevuld moet worden, terecht komen. Dat is echt niet zo, hier zitten mensen die ergens vastgelopen zijn en geholpen willen worden.”

Hechte groep
De groep die momenteel bij de zorgboerderij aan het werk is voelt als een echte familie: “We kunnen bij elkaar terecht. Dingen worden hier echt bespreekbaar, de mensen hebben steun aan elkaar en weten van elkaar wat ze meegemaakt hebben. Daar zorgen de mensen zelf voor, wij kunnen dat zelf niet.” Ze praten hier met elkaar als er een dierbare is overleden, maar bijvoorbeeld ook als er vervelende dingen gebeuren in de maatschappij.

Waarde creëren
Hoeve op Vollenhof zorgt ervoor dat de stap naar werk voor de mensen weer kleiner wordt: “Mensen kunnen thuis in bed gaan liggen, maar dan wordt die stap juist groter.” Ze zijn ook erg kritisch in wat ze aanbieden: “We willen niet nutteloos zijn, maar echt waarde creëren. Het moet een succesverhaal worden.” Ze proberen te variëren in het werk wat mensen kunnen doen en kijken vooral waar de behoeftes liggen. Producten die bijvoorbeeld getimmerd worden, worden weer verkocht: “Als het hier voor een jaar ligt voelt iemand zich ook niet beter.”

Maatschappij is er niet altijd klaar voor
Ze proberen mensen hier dus weer op weg te helpen in de samenleving. De ene keer gaat dat sneller dan de andere keer. Toch verandert er altijd wel iets: “Als mensen hier tien jaar zijn verandert er al iets in de manier van denken. Soms kunnen ze dan vrijwilligerswerk proberen. Het probleem is dat de maatschappij er niet altijd klaar voor is en draait het teveel om het halen van targets in bedrijven.”

Schapen vragen niets
Zoals in het begin al gezegd ligt de zorgboerderij op een rustige plek in het buitengebied. Dit is ook precies wat ze willen: “Wij geloven dat buitenwerken gezond is voor iedereen, vooral als je vast zit in je hoofd. Ga dan maar eens lekker tussen de schapen zitten bijvoorbeeld. Ze stellen geen ingewikkelde vragen en hebben geen oordeel. Ze komen wel even bij je. De plek hier is echt een groot pluspunt, het plekje doet wat met de mensen.”

Binnenkort het verhaal van Abel. Hij werkt al enkele jaren op zorg-werkboerderij Hoeve op Vollenhof.