advertentie
Landelijk daalt het totaal aantal pleeggezinnen volgens de nationaal platform pleegzorg.nl. En dus ook in de regio Noordwest-Veluwe, bevestigt zorgaanbieder Pactum. Zij begeleiden in de regio honderd pleeggezinnen. “Het exact aantal kinderen dat wacht op een plekje wisselt nog wel eens. Maar de wachtlijst is helaas een terugkerend gegeven”, vertelt een woordvoerder van Pactum. “Elk kind dat wacht, is er één te veel.”
Dat aantal is natuurlijk ook lastig uit te drukken omdat niet elk pleeggezin bij elk kind past. “Een goede match hangt af van meerdere factoren zoals leeftijd, gezinssamenstelling en locatie.” Door het te kort en de noodzaak bij matchen komt er meer druk te staan op bestaande gezinnen en andere opvanglocaties.
Van pleegmoeder zijn je werk maken
“Ik word nog heel vaak gebeld: Hebben jullie nog plek, want we zoeken met spoed een plekje voor een kind”, merkt een gezinshuismoeder uit de buurt van Putten. Momenteel wonen er vier pleegkinderen bij haar. De jongste is twee jaar oud, de oudste tien. Ze had samen met haar man een pleeggezin. Toen ze merkte dat ze te weinig begeleiding kreeg, besloot ze om zich om te scholen tot zelfstandig jeugdhulpverlener. Nu heeft ze een gezinshuis, waar ze opvang bieden. “Ik dacht: ik zou eigenlijk nog wel meer kinderen op willen vangen.”
Nu schrijft ze zelf behandelplannen en rapportages als dat nodig is bij een pleegkind. “Je trekt zelf dan wat meer aan de touwtjes”, legt de Puttense gezinshuismoeder uit. “Dat is wel fijn als je een kind 24/7 in je huis hebt.”
Al 25 jaar pleegkinderen in huis
Een andere gezinshuismoeder op de Veluwe heeft door de jaren heen al veel jeugd in haar huis ontvangen. “Velen van hen hebben zelf ook al kinderen, daar zijn mijn man en ik nu opa en oma voor”, vertelt ze trots. Ook zij is begonnen als pleeggezin, maar ging zeven jaar geleden verder als gezinshuis. “In totaal hebben we zo’n 25 jaar lang pleegkinderen in huis gehad."
De Veluwse gezinshuismoeder heeft eigenlijk een crisislocatie waar kinderen maar zes weken verblijven. Maar in de praktijk blijven ze vaak langer. “Het is voor een kind niet goed als hij/zij van plek naar plek hopt.” Het vinden van andere plekken was ook niet makkelijk dankzij het te kort. Meer bewoners ontvangen ze niet meer. Hun biologische kroost en het grootste deel van het pleegkroost is al uitgevlogen. Nu hebben ze er nog maar drie. “We zijn namelijk al wat ouder.”
“Ouders van gezinshuizen bieden professionele hulp. Ouders van een pleeggezin hebben een groot hart.”
Wat God geeft moet gedeeld worden
Nieske Selles heeft samen met haar man Allard een pleeggezin in Ermelo. Zij ziet ook obstakels voor de pleegzorg. “Het is belangrijk dat er genoeg pleeggezinnen zijn”, legt ze uit. Wanneer er gezocht wordt voor een plekje voor een kind moet er ook gekeken worden of hij/zij wel in het gezin past. Het is dan wel handig om genoeg keuze te hebben. “We hebben gemerkt dat het aantal pleegkinderen niet is afgenomen, maar het aantal pleeggezinnen wel.”
De Ermelose pleegmoeder haalt haar motivatie voor een groot deel uit haar geloof. “Voor ons is het gewoon heel belangrijk dat dat wat wij zelf ontvangen hebben van God dat we dat ook weer mogen delen met de mensen die hij op onze weg brengt”, legt Nieske uit. “Voor ons zijn dat dan pleegkinderen. Maar met hen ook hun biologische ouders of hun broertjes en zusjes die soms bij andere pleeggezinnen wonen.”
Bekijk hieronder de video met het verhaal van Nieske.
💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redacties: redactie@vrmg.nl of bel:
Redactie Nijkerk 0341-798298 | Redactie Nunspeet 0341-258133
