advertentie
“Ik zei op de IC, toen ik eindelijk weer kon praten: ik ga weer aan het werk. Iedereen verklaarde me voor gek. Maar ik ben niet iemand die opgeeft.”
Het ongeluk veranderde alles. Tijdens het herstellen brak hij niet alleen zijn nek op drie plekken, maar liep hij ook negen botbreuken, een schedelbasisfractuur en zwaar oogletsel op. Twee maanden lang lag hij aan de beademing.
De verwachtingen waren somber: een leven in een verpleeghuis, volledig afhankelijk van zorg. Toch vocht hij terug. Anderhalf jaar lang revalideerde hij intensief. “Langzaam leerde ik weer communiceren. Eerst alleen met mijn ogen, later kon ik weer woorden vormen.” Maar daar hield het niet op.
Terug naar de stal
Elke dag begint Reinards dag om vier uur ’s ochtends. De thuiszorg helpt hem uit bed, met aankleden en medicijnen. Een halfuur later rijdt hij al de stal in, in zijn aangepaste ‘Melkboy’. Met joysticks en rubbers weet hij de taken uit te voeren die anderen met hun benen zouden doen. “Ik kan mijn dieren zelf voeren. Dat geeft me voldoening.”
"Veel mensen zouden zeggen: laat maar, ik kan dit niet meer"
Hij zorgt voor zo’n 1170 kalveren, samen met wat jonge hulpkrachten en steun van zijn vrouw. Zijn dagritme is strak: ’s ochtends voeren, tussendoor controles, en om vier uur ’s middags het hele ritueel opnieuw. “Zeven dagen per week. Maar dat hoort erbij. Dit is mijn leven.”
Vechter in hart en nieren
Zijn doorzettingsvermogen zit diep. Vroeger deed Kroneman aan boksen en vechtsport. Die mentaliteit, nooit achteruit, altijd vooruit, is gebleven. “Veel mensen zouden zeggen: laat maar, ik kan dit niet meer. Maar dat is het laatste wat ik wilde. Ik wil mijn eigen boterham verdienen.”
Ook sport blijft belangrijk: met zijn handbike fietst hij jaarlijks vierduizend kilometer. “Zo blijf ik fit. En ik kom nog ergens.”
Gelukkig door de dieren
Naast zijn kalveren zorgt hij voor zijn kippen, twee honden en vogels. Overal zijn handigheidjes geïnstalleerd zodat hij alles kan pakken. “Ik word gelukkig van het omgaan met dieren. Dat is altijd zo geweest, al dertig jaar lang. Zonder hen zou ik het niet volhouden.”
Ondanks alle beperkingen blijft Kroneman zichzelf. “Ik ben niet altijd heel voorzichtig, zie geen gevaar,” lacht hij. Hij is omringd door creatieve ‘Willie Wortels’, die samen met hem voortdurend nieuwe hulpmiddelen bedenken en maken zodat hij zijn werk kan blijven doen. Maar de kern is zijn eigen instelling: blijven proberen, blijven verbeteren.
Hit op TikTok
De Nunspeter is dus nog altijd iedere dag te vinden tussen zijn dieren. Waar velen zouden hebben opgegeven, koos hij voor een ander pad. “Het hoeft van mij niet makkelijk te zijn. Maar ik wil wel mijn eigen leven leiden. En zolang ik dat kan, blijf ik gelukkig.”
Zijn vlog, waarin hij laat zien hoe zijn dag eruit ziet, is op TikTok inmiddels meer dan 100.000 keer bekeken.
💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redacties: redactie@vrmg.nl of bel:
Redactie Nijkerk 0341-798298 | Redactie Nunspeet 0341-258133
