Dat Job als jonge jongen aan het afvalprikken is, is niet het enige wat aan hem opvalt. Op vierjarige leeftijd had hij een hersentumor, waardoor hij verschillende (zichtbare) beperkingen heeft; aangezichtsverlamming, slechtziend, zijn ogen staan stil (ze kunnen niet van links naar rechts bewegen) en emoties zijn niet van zijn gezicht af te lezen.
Daarnaast heeft hij wat problemen met zijn balans. Zelf noemt hij het ‘zo ernstig niet’. Job groeit op in een gezin met twee broers en weet zich makkelijk aan te passen in het dagelijkse leven. “Ik heb ook veel gevoetbald, alleen met gym deed ik niet alles mee.”
Zoektocht
Zo’n twee jaar geleden hing Job veel op de bank met zijn IPad: “Ik deed toen op de Evangelische Hogeschool een basisjaar. Een soort tussenjaar om te ontdekken welke studie nu het beste bij me past. Tijdens de gesprekken met mijn tutors kwam ik erachter dat ik een hobby moest gaan zoeken, in plaats van binnen zitten.
Pas later, tijdens een van de gesprekken voor mijn Belijdenis (moment dat je je geloof in God uitspreekt en bevestigt, red.), wist ik ineens wat ik moest doen. We hadden het over ‘gaven’ en op dat moment bedacht ik: Ik ga een afvalprikker bestellen. Het afval prikken past ook bij mijn geloof; je moet zuinig zijn op wat je hebt en dankbaar voor wat je krijgt.”
Eerste afvalprikker
De zoektocht naar de passende studie gaat nog steeds door. Job heeft een jaar journalistiek gestudeerd en studeert nu op de Universiteit van Utrecht Nederlandse Taal en Cultuur. Job heeft een passie voor schrijven en schreef in groep 3 al een psalmenbundel met 40 psalmen op bestaande melodieën. Maar een studie die bij hem past heeft hij nog niet gevonden.
"Ik kom buiten, ik ben in beweging en ik maak mijn omgeving steeds een beetje mooier.”
Ondertussen kwam in februari dit jaar zijn eerste afvalprikker binnen: “Helaas ging die binnen drie weken al kapot. Maar ik wist wel dat dit mij voldoening gaf. Ik kom buiten, ik ben in beweging en ik maak mijn omgeving steeds een beetje mooier.” De hobby was wel gevonden.
Knuffeltje heeft ereplek
Een dagelijkse ronde van twee uur levert gemiddeld drie kilo afval op: “Ironisch genoeg vind ik het meeste afval juist naast de afvalbakken. Alsof mensen het leuk vinden om het afval naast de bakken te gooien.”
Job vindt van alles tijdens rondes; veel alcoholflessen en blikjes. Het raarste wat hij heeft gevonden zijn condooms en bij het station van Ermelo een fietszadel met stang. In Putten vond hij een knuffeltje, dat een ereplekje heeft gekregen op de kast in de woonkamer. “Ik vind vooral veel afval in de bosjes, alsof mensen zich toch een beetje schamen voor hun eigen gedrag. Van die elektronische sigaretten gooien ze dan maar in de bosjes, niemand die het ziet.”
Buurtgemeentes ook schoon
Inmiddels ziet Job overal afval liggen: “Je krijgt er oog voor of je ziet het juist meer.” Job heeft zijn vader ook aangestoken en samen prikken ze op zondag heel wat afval weg.
Vader Jan: "We rijden dan juist even naar een andere plek, naar buurtgemeentes. Zo komen we wat verder en zien we ook wat anders. Laatst waren we op bezoek bij familie in Nijkerk, in de buurt van het Jaap van der Krol bad, daar zagen we ook afval liggen op de parkeerplaats, dat leverde meteen 4 of 5 vuilniszakken troep op. We hebben bij het zwembad gevraagd of we daar de zakken mochten weggooien. We zijn nog een keer teruggegaan om daar afval op te ruimen. Dat waren gelukkig al wat minder vuilniszakken: slechts twee.”
En de zomervakantie? Dat was een echte werkvakantie van 3,5 week in Frankrijk, want de prikker ging gewoon mee. Er werd maar liefst 300 kilo afval verzameld. “Ik snap echt niet dat mensen hun mooie omgeving aan willen tasten”, aldus Job.
Afval inleveren op gemeentewerf
In het begin gooiden ze het verzamelde afval gewoon in de container, waar ook het gezinsafval in terecht komt. Vader van Job: “Binnen twee, drie dagen was onze eigen container al helemaal vol en konden we nergens meer terecht met het afval wat Job dagelijks verzamelde.” Inmiddels brengen ze iedere week het afval gratis weg naar de gemeentewerf. Daar krijgen ze ook vuilniszakken om alles in te doen.
Job: “Ik heb van de gemeente ook een afvalprikker gekregen. Deze is veel beter dan die eerste die ik in februari besteld heb!”
Bedankjes
Zijn discipline en volharding vallen op. Soms loopt Job gewoon vier uur achter elkaar afval te prikken en plakt hij er later nog even twee uur prikken aan vast met zijn vader. “Het is gewoon relaxed om tijdens het lopen een doel te hebben”, zegt Job. Door al dat lopen, zien de mensen wat hij doet en geven voorbijgangers spontaan complimentjes. Soms krijgt Job een cadeautje. Het feloranje hesje met zijn eigen naam en afbeelding op de achterkant heeft hij ook gekregen.
“Onlangs was ik in Ermelo bij Dönnerzaak Melek aan het afvalprikken en kreeg ik de uitnodiging van de eigenaar om gratis met een vriend te komen eten. “Dat zijn echt bizarre dingen, ik prik omdat ik het leuk vind, maar dit zijn extra mooie momenten.” Zelfs een briefje van 20 Euro is eens toegestopt: “Dat is wel bijzonder.”
Instagramaccount
Met zijn Instagram account De Ermelose Afvalprikker hoopt Job anderen te inspireren om ook afval te verzamelen. In de korte tijd heeft hij meer dan 600 trouwe volgers verzameld. Met iedere week een grap (passend in het thema) en ‘raad het afval’, weet hij vele likes op zijn Instagram-posts te halen. Met 750 volgers op de teller volgt er zelfs een ‘Giveaway’. Wat de prijs is houdt hij nog even geheim.
"Ik denk dat ik de enige in Ermelo ben die zo actief afval verzamelt. Het zou leuk zijn als dit er meer worden."
Zelf volgt hij ook actief verschillende communities die zich bezighouden met zwerfafval opruimen: “Vooral in Canada en Amerika zie je veel van dit soort groepen die dit doen, het is heel erg leuk om ze te volgen.” Natuurlijk hoopt Job dat er in Nederland ook meer jongeren gaan opruimen. "Ik denk dat ik de enige in Ermelo ben die zo actief afval verzamelt. Het zou leuk zijn als dit er meer worden."
Job hoopt door online te laten zien hoeveel afval er op straat ligt, mensen zich gaan ergeren aan de troep en daardoor beter gaan opruimen.
Inklapbare prikker
Sinds een paar dagen heeft Job een inklapbare prikker. “Ik sta nooit uit als het op afval verzamelen komt. Het was erg onhandig om die grote prikker mee te nemen. Vanmiddag heb ik college en dan kan nu de inklapbare prikker mee in de tas. Het universiteitsterrein is een dorp op zich, dus na college ga ik daar ook even een rondje maken.”
20 september was het World Clean Up Day. Voor Job het moment om eens te kijken hoe het er in een andere grote stad aan toe gaat met het zwerfafval. “Ik heb alleen in het weekend geen gratis vervoer, maar ik wil wat anders doen dan anders, dus ik ben er nog een beetje over na aan het denken.” Wel wil Job de mensen oproepen om dit weekend wat extra op te letten en afval op te rapen en weg te gooien. “Zo wordt onze omgeving toch een beetje schoner en mooier.”
Job denkt overigens niet dat hij zichzelf over 10 jaar overbodig heeft gemaakt: “Ik denk dat dit probleem altijd blijft. Mensen blijven afval maar op straat gooien, ik hoop alleen over 10 jaar ietsje minder afval te vinden dan nu.”
Veluwse Verschilmakers gezocht
In de rubriek Veluwse Verschilmakers belichten we mensen en initiatieven in de regio Noordwest-Veluwe die zich inzetten om de wereld op hun eigen manier mooier te maken. Ken jij een echte Veluwse Verschilmaker die niet mag ontbreken in deze rubriek? Tip ons via redactie@vrmg.nl.
💬 Mail ons!
Heb jij een tip of opmerking? Mail naar de redacties: redactie@vrmg.nl of bel:
Redactie Nijkerk 0341-798298 | Redactie Nunspeet 0341-258133