Veluwe Randmeer Mediagroep

Wim is al 55 jaar bestuurslid, waarvan twintig jaar als penningmeester. Hij herinnert het zich glashelder: toen de vereniging 25 jaar bestond, zat hij al aan tafel in het bestuur. De liefde voor de duivensport kreeg hij van huis uit mee. "Ik heb het van mijn vader en het werkt aanstekelijk. Ik ben 77 en al meer dan zestig jaar met duiven bezig. In zijn hokken in de achtertuin huizen zo’n veertig duiven, waaronder de duiven van zijn vriend en medeliefhebber Aalt Knevel.

Het is een aandoening

Aalt is met zijn 85 jaar het oudste lid van de vereniging. Hij is 35 jaar lid, maar noemt zichzelf al veel langer getroffen door wat hij gekscherend 'een aandoening' noemt. "Passie voor de duiven is een ziekte, op de goede manier. Als ik het hok in kom, zitten ze op m’n pet en op m’n schouders, dat vind ik mooi."

Zijn duivenverhaal begon vroeg. Een oom had ze en dat trok de aandacht van de jonge Aalt. Op tienjarige leeftijd zocht hij op  de vuilnisbelt aan de Industrieweg naar oud papier en koper, zodat hij met de opbrengst zelf duiven kon kopen. Zijn eerste hok? Een sinaasappelkistje. Thuis keken zijn ouders het even aan. Een eigen hok mocht nog niet, maar later wel een plekje in het kippenhok.

Duif van prins Bernhard

Een van zijn meest bijzondere herinneringen is de aankoop van een duif uit het hok van prins Bernhard, voor vijf gulden. Hij vertelt het met zichtbaar plezier. "Was een hele goeie doffer. Iedereen wilde toen duiven van mij hebben."

Aalt legt gedreven uit wat een duif goed maakt. "De ogen spreken veel. De bouw moet goed zijn. De onderarm moet kort zijn, dan dekt de vleugel beter." Om te laten zien waar hij het over heeft pakt Aalt twee duiven uit het hok. "Kijk eens hoe mooi."

Toen Aalt vorig jaar vanwege een verhuizing afscheid moest nemen van zijn eigen duiven, nam Wim ze over. Met pijn in het hart, maar met de belofte dat hij zou blijven helpen. Wim vertelt: "Hij kwam contributie betalen. Ik zat met een slijmbeursontsteking en kon het hok niet schoonmaken. 'Joh, mag ik dat doen', zei hij." Sindsdien komt Aalt elke dag. "We onderhouden het hok samen, maar Aalt doet tachtig procent", vertelt hij er lachend bij.

Sunshine

Wim vliegt nog steeds wedstrijden en denkt met plezier terug aan een van zijn beste duiven. "In 2012 en 2013 had ik er één die uitzonderlijk vloog. Drie weken achter elkaar eerste prijs en dat jaar vijf keer eerste in de vereniging. Dat was Sunshine."

Samen praten ze nog met regelmaat over de mooie momenten uit al die jaren. "Het is dat ik de duiven niet mag hebben, maar anders… al zou ik ze op de slaapkamer moeten doen, dan deed ik het", zegt Aalt met een glimlach.

Reünie

Ter ere van het bijzondere jubileum wordt vrijdag een reünie gehouden, waarbij volgens Wim en Aalt nog veel meer verhalen zullen worden gedeeld. Leden en oud-leden zijn welkom in het verenigingsgebouw aan de Industrieweg in Nunspeet.