Veluwe Randmeer Mediagroep

Het opendeurenbeleid is onderdeel van de Wet zorg en dwang (Wzd), die sinds 2020 geldt en betrekking heeft op het voorkomen van onvrijwillige zorg. Voordat het beleid ingevoerd werd zag het personeel van De Bunterhoek nog wel wat beren op de weg, maar die vielen gelukkig erg mee. “We hebben in de afgelopen weken maar één keer gehad dat iemand buiten is gaan wandelen en de weg kwijtraakte”, laat Geertje Pannekoek, Locatie-manager, weten. Voordat het opendeurenbeleid van start ging is er goed onderzoek gedaan naar de gevaren en mogelijke risico’s van het beleid. Marritha Vos, Coördinerend Verpleegkundige, vertelt over de risico’s. “Bewoners op een psychogeriatrische afdeling hebben dementie en de ene bewoner is wat verder in het stadium dan een ander. Zo kunnen zij gemakkelijk de weg kwijtraken of de gevaren van het verkeer niet meer inzien. Elke bewoner heeft een eigen leefcirkel, die met zorgtechnologie is ingesteld, zodat er geen gevaar is voor hen of anderen.” Het beleid geldt voor alle afdelingen, “Het is iets waar heel Nederland naar streeft: Hoe gaan we zorgen dat iedereen zoveel mogelijk zijn vrijheid en eigen regie kan behouden? We moeten de toegevoegde waarde van een ‘open deur’ voor de levenskwaliteit van mensen met dementie niet onderschatten”, aldus Pannekoek.

Oogje in het zeil houden

Het kan natuurlijk zo zijn dat je over straat loopt en iemand er een beetje ‘verloren’ bij ziet lopen. ‘’Een collega zag pas bijvoorbeeld op een bankje een mevrouw zitten zonder jas en op sloffen. Zij heeft deze mevrouw toen rustig benaderd en is uiteindelijk samen met haar weer richting De Bunterhoek gelopen.’’. Wat je vooral niet moet doen is vragen of iemand de weg kwijt is: “Niemand vindt het leuk om te horen of je de weg kwijt bent of de vraag te krijgen ‘wat doet u hier?’, dus vragen wat iemand gaat doen en of iemand opgehaald wordt is slimmer dan op de man af vragen of hij of zij de weg kwijt is.” Daarnaast zou je het woonzorgcentrum kunnen bellen, om te vragen of die cliënt bij hen woont. Geertje geeft ook altijd het advies om naam, adres en telefoonnummer op bijvoorbeeld rollator en stok te zetten.

Met dit beleid weeg je risico en vrijheid goed af, “We hebben goed met familieleden overlegd wat de wensen zijn en of er eventuele gevaren meespelen.” Op dit moment zijn er maar twee bewoners van de 140 waar bepaalde maatregelen voor getroffen zijn in verband met veiligheid. De locatiemanager van De Bunterhoek doet een beroep op de inwoners van de gemeente Nunspeet, “Mocht je iemand zien dwalen en het gevoel hebben dat hij of zij de weg niet meer weet, schroom dan niet om te bellen.’’

Kijkend naar de toekomst gaat het netwerk een steeds belangrijkere rol spelen in de ouderenzorg, denk aan mantelzorgers en vrijwilligers. Deze informele zorg wordt onmisbaar om de zorg te kunnen laten draaien. WZU Veluwe zet zich nu al actief in voor familieparticipatie. Ook de buurtbewoners spelen in de informele zorg een rol, waar het ‘oogje in het zeil houden’ een praktisch voorbeeld van is. De buurtbewoners hebben altijd al goed contact met De Bunterhoek en hebben bijvoorbeeld handvatten ontvangen om bewoners goed te begeleiden.