Veluwe Randmeer Mediagroep

Het is niet nodig om elke campagne zet onder de loep te nemen, maar een paar accentverschillen vallen wel op. Zeker nu de landelijke slogan van het CDA – “Een fatsoenlijk Nederland” – ook lokaal weerklank vindt.

Fatsoen als politieke keuze

Onder leiding van Henry Bontenbal won het landelijke CDA recent aanzienlijk terrein. Ook in Oldebroek was die beweging zichtbaar: bijna 2800 inwoners gaven in oktober hun steun, ruim driemaal zoveel als twee jaar geleden.

Maar wat betekent fatsoen in gemeentelijke context? Voor het CDA staat het voor een betrouwbare en stabiele coalitie, met oog voor inwoners en leefomgeving. Met beleid, dat meer is dan korte termijn-politiek. Rentmeesterschap, een begrip dat binnen de partij al decennia meereist, is daarbij leidend: gebruik wat er is, maar misbruik het niet. Handel vanuit de gedachte, dat er ook na ons generaties komen die in Oldebroek willen wonen, werken en leven.

Politieke stijl doet ertoe

Het CDA claimt dat fatsoen niet exclusief is, maar het valt wel op hoe sterk politieke stijlen van elkaar verschillen. Oldebroek is allang geen eiland meer; de lokale werkelijkheid staat in verbinding met de provincie, Den Haag en de Europese Unie. Besturen is daardoor ingewikkelder geworden — maar complexiteit is geen excuus om weg te kijken.

Wat níét helpt, is het reduceren van grote vraagstukken tot slogans. Evenmin helpt het als politici geen duidelijke afstand nemen van bedreigingen richting de burgemeester, of als stevige woorden pas na aandringen worden ingetrokken. Het zijn signalen die afbreuk doen aan het vertrouwen in lokaal bestuur. En het is, eenvoudig gezegd, niet fatsoenlijk.

Hoofd niet in het zand

Dat geldt ook voor dossiers als stikstof en asielopvang. Oproepen om te stoppen met zoeken naar stikstofoplossingen zijn geen vorm van rentmeesterschap, maar vooral een manier om moeilijke keuzes uit de weg te gaan. Dat past een gemeente niet, die onderdeel is van een bredere bestuurlijke realiteit.

Ook het aanwakkeren van angst rondom een mogelijk AZC is geen oplossing. Het CDA staat voor duidelijke regulering van het asielbeleid — en dat debat wordt op landelijk niveau volop gevoerd. Vluchtelingen verdienen bescherming waar dat nodig is, misbruik moet worden tegengegaan waar het speelt. Maar “niets doen” is geen optie. Wie verantwoordelijkheid claimt, moet die ook nemen.

De kiezer aan zet

Wat dat betreft wordt 18 maart een belangrijke dag. Dan bepaalt Oldebroek welke koers de komende jaren wordt gevaren. Het CDA geeft aan te streven naar een coalitie die stoelt op betrouwbaarheid, fatsoen en verantwoordelijkheid.

Hoe de verhoudingen precies komen te liggen, beslist de kiezer. Maar één uitgangspunt zou in dit verkiezingsjaar centraal moeten staan: een fatsoenlijk bestuur is geen luxe, maar een randvoorwaarde voor een gemeente, die klaar wil zijn voor de toekomst.

Klaas van Ommen