Veluwe Randmeer Mediagroep

Eerst was daar de tragedie in Den Haag. Een explosie van ongekende omvang legde meerdere panden in puin, verwondde mensen en maakte de stad voor even stil. Op de Veluwe voel je je dan ineens klein en machteloos. Je kijkt naar het nieuws, hoort sirenes in je hoofd en denkt aan al die mensen wiens leven in een oogwenk veranderde.

En alsof de ellende nog niet compleet was, werden voetballiefhebbers op de proef gesteld. ADO Den Haag verloor, Ajax ging kopje onder, en overal klonk gemopper. Niet dat sport zo belangrijk is in vergelijking met wat er in Den Haag gebeurde, maar het voelde als de druppel in een weekend dat al somber was.

Zelf probeerde ik er nog iets van te maken. Een stukje taart hier, een gezellige toast daar, maar zelfs de Veluwse storm leek zich af te stemmen op de stemming: luguber en onrustig. Koos, onze hond, vond het prachtig en rende wild door de bladeren, terwijl ik vooral nadacht over hoe grillig het leven kan zijn.

Want dat is het leven: vol momenten van schoonheid, maar ook van onvoorspelbare tegenslag. Juist die mix maakt het waardevol. Misschien hoeven we niet altijd te begrijpen waarom dingen gebeuren, maar simpelweg accepteren dat alles een plek heeft in het grote geheel. Zo blijven we staande, net als de bomen in de Veluwse wind.